Gepubliceerd op 21 augustus 2023 in Verhalen.

Bij het digitaliseren van archiefstukken kom je soms aardige uitdagingen tegen. Zoals bijvoorbeeld deze topografische kaart uit 1948. De kaart is niet alleen meer dan een meter breed, wat al een uitdaging is bij het fotograferen. De kaart is bovendien jarenlang opgevouwen bewaard en heeft waterschade opgelopen. En als bonusuitdaging is de kaart ook nog eens geplastificeerd.

Op welke manier je ook probeert om een geplastificeerde kaart te fotograferen, reflectie is niet te voorkomen. In dit geval was het nog problematischer aangezien de kaart niet vlak is (doordat de kaart opgevouwen is geweest). En het plastic laagje is ook nog eens gebobbeld wat het reflecteren nog erger maakt. Door die reflecties kun je de onderliggende afbeelding eigenlijk niet goed meer zien, zoals op de linkerkant van de afbeelding te zien is.

Maar er is een oplossing. Door de kaart met behulp van gepolariseerd licht te fotograferen, alsof je door een zonnebril kijkt, zijn nagenoeg alle reflecties te voorkomen. Het resultaat is te zien aan de rechterkant van de afbeelding. De details zijn nu weer zichtbaar, de kleuren weer normaal en de plastic bobbels nagenoeg verdwenen.

De volledige foto wordt binnenkort opgenomen in de database van het RAZU, uiteraard zonder reflecties. De afbeelding is van de onderste helft van de kaart.